ARCHITEKTURA ZABYTKOWEGO ZESPOŁU KLASZTORNEGO
Zespół klasztorny Franciszkanów, dawniej Bernardynów
Zespół klasztorny usytuowany jest poza terenem starego miasta, na dawnym przedmieściu Wschowy, w kierunku płn.- zach. od Rynku pomiędzy ulicami Klasztorna (dawniej Zakonna) a
Niepodległości (dawniej Szeroka). Bernardyni do Wschowy przybyli w 1457 roku, sprowadzeni przez króla Kazimierza Jagiellończyka, gdzie wznieśli kościół i klasztor. Pierwotnie obydwie budowle wykonane były w konstrukcji szachulcowej. Po zajęciu kościoła przez protestantów w 1552 r. i spaleniu klasztoru w 1556 i 1558 r., Bernardyni przenoszą się do Kościana. Po powrocie zakonników do Wschowy w 1629 r., odbudowano kościół i klasztor w latach 1638 – 1644 jako fundacja Mikołaja Tarnowieckiego i według projektu Krzysztofa Bonadury Starszego. W 1667 roku kolejny pożar częściowo zniszczył kościół. W XVIII wieku nastąpiła rozbudowa klasztoru. W 1731 roku wzniesiono kaplicę Św. Krzyża, a w latach 1745-1747 założono dziedziniec odpustowy z krużgankami. Wieżę kościelną zbudowano w 1742 r., według projektu Jana Józefa Steiera z Rydzyny. W roku 1745 wykonano barokową polichromię na sklepieniach nawy i prezbiterium. Po kasacie klasztoru w 1827 r., kościół przekazano parafii a w budynku klasztornym urządzono szkołę. W roku 1945 klasztor i kościół przejęty został przez Franciszkanów z prowincji Wniebowzięcia NMP w Katowicach – Panewnikach.
Kościół św. Józefa Oblubieńca
Kościół Franciszkanów to świątynia późnorenesansowa z elementami gotyku oraz wnętrzem barokowo-rokokowym. Obiekt jest murowany z cegły, nie otynkowany. Od zachodu przylega wieża nakryta baniastym hełmem, z latarnią zwieńczoną krzyżem. Rokokowe ołtarze: główny i boczne wykonał Antoni Schultz z Rawicza w latach 1793-1795. W ściany nawy wmurowano epitafia późnorenesansowe Mikołaja Tarnowieckiego i barokowe rodziny Gurowskich z portretami trumiennymi. Sklepienie nawy i prezbiterium pokrywa barokowa polichromia wykonana ok. 1746 przez br.br. zakonnych Walentego Żebrowskiego i Liberiusza Staniszewskiego orz malarz śląskiego Joachima Ernsta Engelfeldnera, ściany boczne nawy i prezbiterium pokrywają ozdobne malowidła z polskimi herbami szlacheckimi nad dolnymi oknami.
Kaplica św. Krzyża
Kaplica przylega do przedsionka przy wieży od strony północnej. Jest to budowla murowana, założona na rzucie prostokąta. Wewnątrz znajduje się ołtarz rokokowy z 1778 roku, z gotycką rzeźbą Chrystusa Ukrzyżowanego z XV w.
Dziedziniec odpustowy z krużgankiem
Dziedziniec ten położony jest od strony północno-wschodniej kościoła, otoczony murem z krużgankami. W narożnikach widoczne są wieżyczki z kapliczkami. W kapliczkach są rokokowe ołtarze z końca XVIII w.
